Snel klap ik mijn laptop dicht, grijp een jas van de kapstok en ren de deur uit. Iedere schooldag neem ik het mezelf weer voor om eerder van huis te vertrekken, maar toch is dat blijkbaar een moeilijke opgave voor mij. Ook nu zat ik met mijn gedachten diep in belangrijke stukken en vergat ik de tijd. Half rennend arriveer ik bij school en zie ik tot mijn opluchting dat de school nog niet uit is. Ik zoek een rustig plekje uit om even op adem te komen en te wachten op mijn zoon. Ik heb even geen behoefte aan sociaal doen. Even geen gekletst over ditjes en datjes en andermans kinderen. Daarnaast vergroot het alleen staan op het schoolplein ook de kans dat ik niet voor het blok gezet wordt voor een playdate. Hopelijk kan ik mijn zoon dan op tijd meenemen of in ieder geval nog zeggen dat spelen vandaag niet heel goed uitkomt, omdat mama nog moet werken.
De bel. In tegenstelling tot zijn moeder, is mijn zoon wel altijd op tijd. In de verte zie ik hem al zwaaien, maar ik zie ook dat hij opzij kijkt, lacht en naar mij wijst. Oooh nee! Hij komt met een klasgenootje naar mij toe. Schichtig kijk ik om me heen, maar ik zie tot mijn opluchting niet één van zijn ouders erbij lopen. Misschien kan ik het tij nog keren. Ineens staat mijn mannetje naast mij. “Mam, mag ik spelen met Sam?” “Nou schat, dat is…” Verder kom ik niet, want ik word op datzelfde moment aangekeken door een jongen die naast Sam opduikt. “Hallo mevrouw!” begroet hij mij keurig. Ik schat hem een jaar of 20. “Ik ben de stiefbroer van Sam. De jongens willen graag met elkaar spelen vanmiddag. Komt dat uit?” Ik herstel snel en alle voornemens die ik 5 minuten geleden nog in mijn hoofd had, zijn ineens vergeten en ik ben even de kluts kwijt. “Uuhm, ja, ja, natuurlijk kan dat”, hakkel ik. “Ik neem ze wel mee. Ik ben nog wel aan het werk, maar de jongens vermaken zich meestal wel. “Oh, dat is fijn, dan kan ik snel nog even een klusje afronden en kom ik Sam daarna ophalen”.
Met de jongens rennend en lachend voor mij uit, vraag ik mij af waarom ik de stiefbroer van Sam niet eerder gezien heb. Ik sta wel vaker alleen en een beetje afzijdig op het schoolplein, maar deze jongen zou mij echt wel opgevallen zijn. Goede lengte, mooie kop met blond haar met een beetje slag en heldere blauwe ogen. En ook nog eens een goed gebouwd sportief lijf, voor zover ik dat kon beoordelen met kleren aan. Tussen neus en lippen door vraag ik eenmaal thuis aan Sam of hij zijn stiefbroer vaak ziet. “Nee, hij woont niet bij ons, maar zit op school in Amsterdam”. Oké, daar studeert hij dan vast en dat kan verklaren waarom ik hem niet vaker gezien heb. Ik geef de jongens wat te drinken met een snack en we kletsen gezellig even over de schooldag. Dan is het tijd om te spelen, terwijl ik nog even aan het werk ga. Althans dat is de bedoeling, maar mijn gedachten zijn ergens anders…
Ik sta weer alleen op het schoolplein. Geen ouders en kinderen om me heen. Het is mooi weer en ik ben gekleed in een luchtig jurkje. Met mijn zonnebril op, sta ik heel anoniem te wachten op mijn zoon. Ineens word ik van achteren licht aangeraakt. Eerste een hand op mijn onderrug en dan voel ik vingers omhoog gaan langs mijn armen richting mijn nek. Een rilling over mijn lijf. Mijn haren worden aan de kant geschoven en ik voel een hete adem dichterbij komen. “Wat doet een mooie dame als jij hier helemaal alleen?” Ik blijf naar voren kijken en huiver bij de zwoele stem die mij diep weet te raken. Zijn lippen beroeren langzaam en zachtjes mijn nek. De kleine haartjes daar gaan direct overeind staan. Deze jongen bezorgt mij kippenvel.
Langzaam pakken zijn stevige handen mij vast en draaien mij in een snelle beweging om. Ik kijk weer in die heldere blauwe ogen die ik eerder vanmiddag zag. Allerlei gedachtes schieten door mijn hoofd: Dit mag niet. Deze jongen is te jong. Dit is verboden terrein. En toch kan ik niet anders dan hem in de ogen kijken. Die blik laat me niet los. Een mondhoek krult omhoog. Hij lacht sexy naar me. Verkocht! Dit gaat de verkeerde kant op… Terwijl hij mij aan blijft kijken, voel ik zijn vingers over de binnenkant van mijn dijen glijden. Langzaam en subtiel verder naar boven. Mijn onderbuik begint te tintelen. Shit! Ik kijk paniekerig om me heen. Ik wil wegrennen, maar ik kan het niet. Ik sta verstijfd als aan de grond genageld en tegelijkertijd ook slap en als was in de handen van deze jongen.
“Hmm, wat ben je lekker nat? Komt dat door mij?” vraagt hij fluisterend in mijn oor. “Voordat ik antwoord kan geven, voel ik zijn vingers naar binnen dringen”. Ik kreun. Ik kan het niet onderdrukken. Hij overvalt me. Ik doe mijn ogen dicht en laat hem zijn gang gaan. Langzaam bewegen zijn vingers op en neer. Steeds iets dieper. Ik gok dat het er twee zijn, maar dat maakt me ook niet uit, het voelt in ieder geval heerlijk. Zijn vingers gaan sneller en harder mijn natte kutje in. Met mijn ogen gesloten, geniet ik van zijn steeds wilder wordende bewegingen. Ik sta op ontploffen. “Ik zou je zo graag meer geven”, kreunt hij zachtjes, “maar wat moeten al die mensen hier op het schoolplein wel niet van ons denken?”
De bel. Ik schrik op, mijn ogen schieten open. Ik kijk op de klok, bijna vier uur. Ik merk dat mijn hand tussen mijn benen zat en ik hem daar vochtig weghaal. Ik ging blijkbaar helemaal op in mijn dagdroom. Nogmaals de bel. “Ja ja, ik kom al”, roep ik een beetje mopperend terwijl ik haastig naar de voordeur loop en me ondertussen een beetje fatsoeneer. Blijkbaar heeft mijn dagdroom mij nogal van mijn stuk gebracht, want na een blik in de spiegel in de hal, zie ik dat ik er wat warrig uitzie. Ik zwaai de deur open en daar zijn ze weer… Die blauwe ogen. Ik vloek binnensmonds. Heeft deze jongen al niet genoeg in mijn hoofd rondgespookt vanmiddag en mij van mijn werk gehouden? “Hé, jij bent mooi op tijd”, gooi ik er vriendelijk uit. “Kom binnen!” “Ja, ik was wat sneller klaar met mijn klusje, dus ik dacht, dan jou maar van het werk houden”. Ik kijk hem verbaasd aan. “Haha, nee hoor, dat was maar een grapje. Maar misschien ben je wel toe aan een ‘break’. Niet te hard werken hoor!”, glimlacht hij.
Nog herstellende van de eerdere gedachtes aan deze jongen, weet ik even niet wat ik met hem aan moet. Normaalgesproken ben ik zo nuchter en heb ik het altijd op een rijtje, maar deze jongen doet wat met me en brengt me van mijn stuk. “De jongens zijn nog op het voetbalveld”, zeg ik dan ook maar. Even een ander onderwerp. “Ik was er nog niet vanuit gegaan dat je Sam al vroeg op zou halen, dus ik had tegen de jongens gezegd dat ze nog wel tot half vijf mochten voetballen. Ik zal ze wel even ophalen”, zeg ik. “Geen haast hoor. Of wil je van mij af?” Terwijl hij het vraagt, krijg ik een knipoog. “Ooh, nee hoor, uuhm, ik was zo goed als klaar, dus, uh, ga zitten”, stotter ik. “Wil je iets hebben?” vraag ik beleefd. “Ja, jou.” Huh? Dat heb ik vast niet goed gehoord. “Sorry?” “Ja, jou!”
Voordat ik kan reageren, is hij me voor. In twee grote stappen staat hij voor me, heel dichtbij, maar nog net niet tegen mij aan. Hij is een kop groter dan ik ben. Hij brengt een hand naar mijn kin en tilt deze op, terwijl hij zijn hoofd naar mij toe buigt. Ik kan niet anders dan hem zijn gang laten gaan. Totaal geen weerstand. Ik weet niet waar ik het vandaan moet halen. “Ik ga je kussen en proeven, want je lippen zijn perfect en smaken volgens mij heerlijk zoet”. Hij voegt de daad bij het woord. Langzaam beroerd hij mijn lippen, die spontaan opzwellen. Zijn tong dringt heel zachtjes mijn mond binnen. “Hmm, precies zoals ik me het had voorgesteld. Of misschien nog wel lekkerder”. Zijn andere hand gaat richting mijn nek, zodat er iets meer druk gezet kan worden. Ondertussen ben ik niet meer te houden. Deze jongen wil ik. Nee, correctie. Deze jongen móét ik hebben!
Al kussend doet hij een paar stappen naar voren en drukt me vervolgens hard tegen de muur achter mij. Zijn beide handen nu ieder aan een kant van mij en ik kan ondertussen geen kant meer op. En eigenlijk heb ik die behoefte ook nog steeds niet. Eén hand verdwijnt naast mij en voel ik ineens op mijn heup. Mijn huid gloeit onder zijn aanraking door de dunne stof heen. Snel heeft diezelfde hand zijn weg onder mijn rok ook gevonden en voel ik zijn vingers mijn slipje in glijden en mijn clitje beroeren. OMG, wat doet deze jongen met me. Ik kan gewoon niet meer helder denken. Ik kan alleen nog maar kreunen onder zijn kussen. Ik wil deze jongen, diep en hard!
Dan ineens maakt hij zijn lippen los van de mijne. Hij doet een stap naar achteren en laat mij oververhit tegen de muur achter. Hij blijft mij aankijken met een geile blik die meer zegt dan duizend woorden. “Sorry”, zegt hij zachtjes, “het kan niet”. Ik ben verward, teleurgesteld en moet even snel schakelen. Loop ik nu een blauwtje? Ik weet even niets uit te brengen. Hij praat verder. “Het kan nú niet in ieder geval, aangezien de jongens zo thuis kunnen komen. Maar ik maak graag een nieuwe playdate met jou.” Hmm, niet alleen lekker, maar ook nog een jongen die meedenkt. Erg handig als je zelf helemaal niet meer helder kunt denken. “Lijkt me een goed idee”, zeg ik blozend. Hij knipoogt, terwijl we de jongens in de verte horen aankomen.
Ik heb me nog nooit zo verheugd op een playdate.
Onze favorieten
