Die laatste maanden van het jaar vliegen altijd voorbij, ook al heb ik dat besef nooit als er eind oktober in de vriendenkring al gesproken wordt over de plannen met Oud & Nieuw. Ieder jaar denk ik weer dat iedereen gek geworden is om al zo vroeg daarmee bezig te zijn. Scheelt natuurlijk dat ik als single wat flexibeler ben en me wel aanpas, terwijl veel van mijn vrienden als setjes of gezinnen een hele strakke planning hebben met familie, kinderen en andere vrienden. Ik sluit me gewoon aan en ben daarnaast ook niet de moeilijkste.
Met een grote schaal zelfgebakken oliebollen onder de arm en een fles Prosecco in de hand, bel ik aan bij de vrienden waar we dit jaar besloten hebben samen te komen en dit jaar af te sluiten en knallend het nieuwe jaar te beginnen. Het gezelschap is deels bekend, maar ook deels onbekend. Hopelijk mixt dat wel leuk en wordt het een memorabele jaarwisseling. Met open armen word ik ontvangen en begroet ik iedereen door mijn handen in de lucht te gooien en luid dag te zeggen. Zo, het kan maar duidelijk zijn dat ik er ben.
De sfeer is al goed en overal staan of zitten wel mensen. Ik sluit me aan bij mijn vriendin die binnen op de bank zit. Eerst even rustig acclimatiseren en bijkletsen. Ondertussen kijk ik de kamer rond en scan ik de personen die ik nog niet ken en hoe hun houding is. Niks opvallends en prima om deze avond mee door te komen, lijkt mij. Na weer helemaal bijgepraat te zijn door mijn vriendin, besluit ik om even naar buiten te gaan en bij de vuurkorf te gaan staan. Ik neem een slok wijn en een hap oliebol en begeef me in de vrieskou. Poeh, dat is even een andere temperatuur. Ik duik verder in mijn jas en wollen sjaal en ga zo dicht mogelijk bij het vuur staan.
“Kijk je uit voor de rondvliegende vonken?”
Ik kijk op van het vuur, dat me even in de ban had. Ik zie dat ik gezelschap gekregen heb. Snel schiet door mijn hoofd de gedachte waar hij zich mee bemoeit en of hij soms denkt dat ik een domme doos ben of zo. Toch doe ik een stapje achteruit. Ik word namelijk doordringend aangekeken door een paar glinsterende ogen. Ik ril over mijn hele lijf, terwijl ik het inmiddels toch al best wel warm gekregen heb zo dichtbij het vuur. “Dank je”, mompel ik vanachter mijn sjaal tegen de man die tegenover mij is gaan staan, “maar de vonken spatten er nog niet vanaf”. Hij grinnikt. “Nu nog niet, maar wat niet is, kan nog komen. Misschien slaat de vonk straks wel over.”
Een beetje van mijn stuk gebracht door de duidelijk onderliggende toon, lach ik wat schaapachtig naar hem en besluit weer naar het vuur te kijken. Volgens mij is de hint wel duidelijk, want na een paar seconden in stilte, besluit hij mij en mijn vuur, dat ineens een stuk heter voelt, alleen te laten. Uiteindelijk ben ik weinig afgekoeld hier buiten, maar ik besluit toch maar weer de gezelligheid van binnen op te zoeken. Tijd voor een spelletje.
Er worden teams gemaakt voor ’30 Seconds’. Eerst de mannen tegen de vrouwen, altijd leuk! Dat de mannen het toch steeds weer aandurven, wetende dat ze in de meeste gevallen dik ingemaakt worden door de vrouwen. Ach, als je maar plezier hebt. Na twee rondes met de grootste lol, waarbij de vrouwen uiteraard weer met de winst ervandoor gaan en de mannen aan het kortste eind trekken, is het nu blijkbaar de bedoeling om als stelletjes een team te vormen. Nou, lekker dan! Maar als ik op wil staan om mezelf te excuseren, word ik teruggeduwd op mijn stoel. “Ik speel graag met jou”, fluistert een hese mannenstem in mijn oor. Vluchtig draai ik mijn hoofd en kijk ik in dezelfde ogen die mij zostraks bij het vuur ook doordringend aankeken.
“Jij en ik zijn gemaakt voor een spelletje samen, wij kunnen dit”, zegt hij op een rustige toon, terwijl hij tegenover mij aan tafel plaatsneemt. Ondertussen weet ik niet wat er met mij aan de hand is, maar wat doet deze man met mij? Er gebeuren rare dingen in mijn hoofd, maar ook in mijn lijf. Ik wil van alles zeggen, maar er komt niets uit mijn mond. En aan de andere kant vind ik dat ook wel weer prima en laat ik hem gewoon zijn gang gaan, wat ook ergens nog wel weer fijn voelt. Bah, teveel gevoelens en emoties die door elkaar dansen.
Geheel onverwacht doen we het als team erg goed en voelen we elkaar naadloos aan. In vele gevallen blijken we aan slechts een paar woorden genoeg te hebben om elkaar te begrijpen. Wie had dat gedacht? Ik in ieder geval niet per se. Maar goed, liever zo, dan anders, aangezien ik met spelletjes wel altijd erg fanatiek ben en heel graag wil winnen. Helaas worden we derde, maar dat mag de pret niet drukken.
Na alle strijd en hilariteit, verontschuldig ik me toch even en laat ik het spelgezelschap alleen. Ook moet ik hoognodig naar de wc, dus eerst maar naar het toilet. Shit, bezet. Ik klop en krijg van de andere kant van de deur te horen dat het nog wel even gaat duren. Daar kan ik niet op wachten, dus dan maar boven naar de badkamer. Zo, dat lucht op. Na een blik in de spiegel, draai ik de deur van het slot en als ik naar buiten wil stappen, word ik weer naar binnen geduwd. Voordat ik door heb wat er gebeurd, ben ik weer in de badkamer en hoor ik dat de deur op slot gaat. Ik kijk op… Daar zijn ze weer, weer die ogen.
Wederom kijken ze me doordringend aan en sta ik als aan de grond genageld met een mond vol tanden. Maar blijkbaar ben ik niet de enige die niks weet uit te brengen. Hij stapt op mij af en als vanzelfsprekend doe ik een stap naar achteren. Wat moet ik hiermee? Deze man heeft duidelijk plannen met mij. De spanning is voelbaar en ik hoor dat zijn ademhaling onrustig en zwaar is. Terwijl hij dichterbij komt, stap ik automatisch naar achteren. Mijn brein is zijn aanwezigheid nog aan het verwerken. Hij komt nog wat dichter naar mij toe, ik doe nog een stap naar achteren, maar ik kan niet verder. Mijn billen stoten tegen de wastafel. Nu heeft hij me en hij weet het. Hij zet zijn handen aan beide kanten naast mij op de wasbak en komt met zijn gezicht gevaarlijk dicht bij me. “Voel jij het ook?”, vraagt hij bijna hijgend in mijn oor. “Volgens mij hebben de rondvliegende vonken mij al te pakken. Je zet me in vuur en vlam.”
Normaal, dat wil zeggen nuchter, zou ik hem uitgelachen hebben om deze woorden. Maar waarschijnlijk ben ik door de wijn ineens toch gevoelig voor dit soort teksten, want ik voel kriebels in mijn buik en tussen mijn benen. Voor ik het weet, druk ik mijn lippen op de zijne. Volgens mij is hij niet eens verbaasd dat ik begin. Hij kust me zacht terug en zijn handen vormen zich om mijn gezicht en eentje glijdt in mijn nek om mijn hoofd te ondersteunen. Maar wat teder begon, wordt al snel heftiger. En binnen ‘no-time’ is er geen houden meer aan en dansen we zoenend de hele badkamer door tot hij me tegen de douchemuur drukt. Ik voel hoe opgewonden hij is, omdat hij zijn onderlijf stevig tegen mij aandrukt. Ik knoop zijn broek los en trek hem over zijn billen naar beneden. Zijn trui gaat over zijn hoofd uit en ik grijp zijn brede schouders, zodat ik zijn lijf nog steviger tegen mij aan kan drukken. Hmm, deze man maakt flink wat los in mij en ik verlang enorm naar meer.
Gelukkig denkt hij er hetzelfde over, want mijn kleren worden ook gedeeltelijk uitgetrokken. Ik voel de nattigheid tussen mijn benen en ik merk dat ik niet de enige ben die daar wat mee wil. Met zijn vingers schuift hij mijn vochtige string aan de kant en terwijl hij voelt hoe opgewonden ik ben, glijden zijn vingers in mijn natte kutje. Ik kan een kreun niet onderdrukken, dit voelt heerlijk. Ik voel alle spanning van de avond van mij afglijden. Waar hij net nog zijn lippen op mijn mond drukte, voel ik zijn mond naar beneden afzakken en landen bij mijn andere lippen. Zachtjes zuigt hij erop en terwijl hij nog steeds zijn vingers in mij beweegt, voel ik zijn tong mijn opgezwollen clitje beroeren. Oh mijn god, waar heb ik dit aan verdiend? Ik hou het niet meer, ik voel een hoogtepunt aankomen. Zijn vingers gaan sneller op en neer en ondertussen blijft zijn tong mij in hetzelfde tempo likken. Ik voel dat ik ga komen. Ik grijp zijn hoofd en trek aan zijn haren. Oooh jaaaa!!! Ik knijp mijn dijen bij elkaar als nooit tevoren en vergeet even dat zijn hoofd daar nog is. Hij zuigt nog een laatste keer aan mijn lippen en clitje en zijn vingers glijden heel langzaam uit mij. Hmmm, dit was té lekker! Ik moet er even van bijkomen, maar daar wil deze man nog niks van weten…
Met één soepele beweging word ik heel eenvoudig opgetild en met de rug hard tegen de muur gedrukt. Ik sla mijn benen om zijn middel en hij laat mij heel rustig op zijn harde pik zakken. Ik dacht dat ik net alles al gevoeld had, maar dit voelt verrukkelijk! Na kort aan het gevoel en elkaar gewend te zijn, gaan de remmen los. Met zijn flinke en diepe stoten, drukt hij mij ritmisch tegen de koude badkamermuur. Hmm, wat neukt deze man heerlijk! Zijn bewegingen gaan steeds sneller en ik voel dat hij bijna gaat komen. Kreunend druk ik mijn nagels in zijn schouders en glij ik met mijn handen over zijn rug verder naar beneden tot ik zijn billen vast kan pakken. “Spuit me vol”, kreun ik hijgend. “Ooh, dat ga ik zeker doen”, antwoordt hij mij. En bijna meteen nadat hij dat gezegd heeft, voel ik dat hij met al zijn kracht gaat komen en zijn zaad diep in mij spuit. Na een paar stevige naschokken, hangen we hijgend in elkaars armen. Als we elkaar aankijken schieten we allebei in de lach. “Daar spatten de vonken pas vanaf!” We fatsoeneren ons snel als er op de badkamerdeur geklopt. Giechelend stappen we samen naar buiten, terwijl mijn vriendin me met open mond aankijkt.
Time flies when you are having fun. Dit cliché is zeker vanavond van toepassing. Een blik op de klok leert mij dat middernacht al in aantocht is. In de keuken worden de champagneglazen bij elkaar gezet en er komen wat kinderen met slapende koppies weer beneden. Die willen ook de sensatie van Oud & Nieuw niet missen, ook al moet je daarvoor uit je warme bed en mooie dromen gehaald worden. De tv wordt op de juiste zender met de klok gezet en iedereen wordt naar binnen geroepen om gezamenlijk af te tellen.
“10, 9, 8, 7, …” Ik kijk om me heen. Iedereen staat bij haar of zijn partner. Normaal voel ik me niet alleen en al helemaal niet zielig, maar ik heb ineens bijna medelijden met mezelf dat er niemand met zijn armen om mij heen staat bij het aftellen. Stiekem kijk ik of er iemand bij mij in de buurt staat, die ik als eerste een mooi 2023 kan wensen. “…, 3, 2, 1, GELUKKIG NIEUWJAAR!” Ik word van achteren vastgepakt bij mijn heupen en omgedraaid, zodat ik in de inmiddels bekende glinsterende ogen kijk. “Gelukkig nieuwjaar spetter”, fluistert hij en drukt een lieve zachte zoen op mijn mond. Mijn benen lijken week en ik sla snel mijn armen om zijn nek. “Hmm, jij ook een fantastisch nieuwjaar”, weet ik uit te brengen tussen het zoenen door. “Als het begint, zoals het jaar geëindigd is, dan komt dat helemaal goed.”
Dat was nog eens een spetterende jaarwisseling! Proost op een jaar waar de vonken vanaf spatten!
Onze favorieten
