Het is een heerlijke zomerdag. Het zonnetje schijnt, maar de voorspelling is dat het niet heel heet wordt. Eigenlijk een prima dag om even naar buiten te gaan voor wat ontspanning, bedenk ik mij. Het is nog vroeg op de dag, de kinderen gaan bijna de deur uit naar school. De laatste loodjes voor de zomervakantie, die zich weer aandient. Daar moet ik natuurlijk nog even optimaal van genieten, want binnenkort heb ik weer zes weken continu de kinderen om me heen. Misschien is het wel een goed idee om even een stukje te gaan wandelen, want een beetje beweging kan nooit kwaad.
Ik besluit om met een vriendin ergens af te spreken. Alleen is ook maar alleen en nu kunnen we tijdens een kleine wandeling meteen even bijkletsen. Het is alweer een tijd geleden dat we elkaar goed gesproken hebben. Zo spring ik, nadat de kinderen naar school zijn vertrokken, in de auto richting de Veluwe waar we afgesproken hebben. Ik rijd achter de spits aan en ben eerder op de plaats van bestemming dan gedacht. Terwijl ik de auto parkeer, trilt mijn telefoon. Een inkomend gesprek. “Hé, ik ben er al”, begroet ik mijn vriendin. “Waar ben jij?” “Het gaat me niet lukken meis, er is iets tussen gekomen en ik had je eerder willen berichten, maar dat kon even niet. Het spijt me echt, maar ik kan niet met je wandelen vandaag.” Licht teleurgesteld en toch ook wel wat geïrriteerd, zeg ik haar dat het niet erg is en dat we binnenkort gewoon nog een nieuwe poging doen.
Nou, daar zit ik dan met mijn goeie gedrag in de auto op een parkeerplaats ergens op de Veluwe. Het was een leuk idee, maar wat zal ik doen? Na een paar minuten besluit ik om dan maar even in mijn eentje een stuk te wandelen. Ik ben er nu immers toch en de dag is te mooi om er niet van te genieten. Na een paar diepe ademhalingen en een peptalk tegen mezelf, stap ik uit de auto en ga ik op zoek naar een leuke wandelroute. Ik besluit de rode paaltjes te volgen. Die kleur valt in ieder geval goed op en dan moet het wel heel raar lopen als ik iets mis met de kans op verdwalen.
Ik stap lekker door en ondertussen geniet ik van de mooie natuur, het lekkere weer en de frisse lucht. Trrr, trrr, trrr. Ik vis mijn telefoon uit mijn zak en zie dat ik een berichtje heb van mijn trainer. Of ik morgen langs kom voor een workout sessie. Ik grijns, aangezien ik weet dat de workouts die hij met mij doet anders zijn dan die met zijn andere klanten. Niet dat het niet intensief is hoor, want beweging krijg ik zeker. Het gaat er met de trainer altijd heet aan toe. Ik krijg het zelfs al warm bij de gedachte aan zijn lekkere lijf en wat hij met me doet, letterlijk en figuurlijk.
Terwijl ik bedenk wat ik hem terug kan sturen, zie ik in mijn ooghoek iets roods en sla vervolgens links af om mijn rode route te vervolgen. Ik tik ondertussen een berichtje met de vraag welke outfit ideaal is om aan te trekken met daarachter een knipogende emoji.
Gewoon iets gemakkelijks
(dat ook snel weer uit kan).
Wat voor oefeningen heb jij in gedachten?
Iets met kracht, uithoudingsvermogen en
misschien ook wel iets met flexibiliteit…
Hmm, doe je wel een beetje voorzichtig
met mij? Ben een klein vrouwtje…
Maar dat wil niet zeggen dat je niet tegen
een stootje kan. Inmiddels weet ik dat je
van een harde en stevige aanpak houdt.
Je maakt mij gek!
Jij mij ook! Morgen ben ik van jou.
We zijn een topteam, dat komt
helemaal goed! Heb jij nog wensen wat
je graag wil doen?
Oeh, wat zal ik daar op antwoorden. Eigenlijk mag hij alles met mij doen, maar dat weet hij wel. Pfff, daar loop ik dan, op de Veluwe een beetje geil te wezen tijdens mijn wandeling. Dit is toch andere afleiding dan wat de bedoeling was en ik heb het ook een stuk heter dan verwacht. Maar wat zal ik de trainer sturen? Zal ik het netjes houden? Of hem toch nog wat meer uitdagen?
BAF! Wat was dat? Ik kijk op. In gedachten heb ik blijkbaar een boomstam op mijn pad niet zien liggen. Met als resultaat dat ik nu op de grond lig. Ik probeer overeind te komen. Auw, ik voel een pijnscheut in mijn been. Ik zie dat ik mijn linker onderbeen opengehaald heb aan de boom. Misschien had ik toch niet met een rokje de bossen in moeten gaan. Wat moet ik daar nu weer mee? Nog een beetje beduusd, met een been half over de stam, de rest van mijn lichaam in het zand en mijn handen op wat groene bodembedekkers, hoor ik geritsel in de struiken naast me. Ik blijf stil liggen. Wat is dat? Wat als er ineens een wild zwijn tevoorschijn komt of er een hert uit de bosjes springt? Zal hij honger hebben? Eten wilde beesten eigenlijk mensen? Ga ik hier mijn laatste uur doorbrengen? Weet iemand mij wel te vinden? Er schiet van alles door mijn hoofd.
Ik knijp mijn ogen heel hard dicht. Misschien is het een boze droom dat ik hier nu lig en word ik zo wakker als ik mijn ogen open. “Hi, wat doe je?” Huh? Hoor ik dat goed of ben ik aan het hallucineren? “Weet je dat je hier helemaal niet mag komen?” Mijn ogen vliegen open. “Denk je dat ik hier voor mijn lol op de grond lig?” Ik kijk de man, die mij inmiddels overeind helpt woedend aan. “Hoezo mag ik hier niet komen? Ik volg de rode wandelroute en die heeft mij hiernaartoe geleid.”
Het is even stil. “Ja, dat dacht ik al, nu heb je niets meer te zeggen!” Inmiddels sta ik weer en klop ik het zand van mijn kleren en handen. “Maar toch bedankt”, mompel ik terwijl ik naar mijn bebloede been kijk. “Doet het pijn? Loop anders even mee naar mijn auto hier dichtbij, dan kijk ik er even naar.” Dat is dan wel weer lief. Ik stem in en loop half hinkelend mee naar zijn auto, een militaire jeep. Ik kijk in een flits opzij. Het was nog niet doorgedrongen, maar de man die mij net overeind geholpen heeft, heeft legerkleding aan. Waar ben ik beland? Ben ik dan toch nog aan het dromen?
Hij opent de jeep, tilt me in één beweging op de passagiersstoel en bekijkt mijn been. Hij haalt een EHBO-koffer achter uit zijn auto en rommelt er wat in. Terwijl hij mijn wond aandachtig ontsmet en verzorgt, kom ik tot rust. Ik bekijk de man die mij voorzichtig aanraakt. Dat is niet mis! Jonger dan ik in eerste instantie dacht, maar zeker niet minder mannelijk. Eind twintig, begin dertig, hooguit. Blond haar dat wat warrig zit en wat ik kan zien een goed getraind lijf onder zijn kleren. En ja, een man in uniform… Dat maakt het al snel goed en lekker natuurlijk!
Zijn sterke handen glijden over mijn been. Langzaam naar boven over mijn dijen. Ondanks dat zijn handen echt mannelijk zijn, voelen ze zacht. Automatisch doe ik mijn benen iets uit elkaar, zodat hij iets meer ruimte krijgt. Ik kreun en gooi mijn hoofd naar achteren en ik voel dat ik goed vochtig word. Zijn handen bewegen zich rustig richting de binnenkant van mijn bovenbenen, naar mijn liezen, mijn string wordt aan de kant geschoven, zijn vingers vinden mijn gevoelige plekje, …
“Zo, nu moet je er weer even tegen kunnen.” Ik schrik op. Shit, ik was aan het dagdromen en al op weg om te komen. Hopelijk heeft hij er niets van gemerkt. Ik herstel snel en kijk naar mijn been. “Dank je wel voor je goede zorgen”, stamel ik wat ongemakkelijk. Een glimlach verschijnt op zijn gezicht. “Dat is mijn werk, zorgen dat iedereen veilig is. Maar nog steeds de vraag wat je hier doet? Je bevindt je namelijk op militair oefenterrein.” “Sorry, wat? Hoe kan dat nu? Ik heb netjes de rode paaltjes gevolgd.” “Nou dame, dat betwijfel ik. Misschien was het een rode vlag of rood lint.” Heb ik het dan niet goed gezien? Was ik met mijn gedachten zo bij de trainer dat ik een militair oefenterrein opgelopen ben? Wat stom!
Ik voel dat ik rood word. Ik verontschuldig me en wil uit de auto springen, maar dat gaat niet helemaal zoals ik in mijn hoofd had. Weer tuimel ik voorover, blijkbaar zit mijn rok nog ergens vast. Voordat ik weer op de grond beland, word ik opgevangen door een paar sterke armen en voel ik zijn stevige lichaam tegen mijn borsten drukken. Ik krijg het er warm van en ik voel dat mijn tepels direct reageren op de aanraking met hem en stijf worden. Als ik wil opkijken om wat te zeggen, ervaar ik dat zijn gezicht wel heel dicht bij mij is. De spanning is voelbaar en voordat ik een woord kan uitbrengen, gaat zijn mond naar de mijne en voel ik zijn lippen. Heel teder en zacht. Ik merk dat ik week word en niets anders kan, dan me over te geven aan deze man in uniform en mee te gaan in zijn zoen.
Wat rustig begint, wordt al snel wilder. Inmiddels voel ik niet alleen maar zijn lippen, maar ook zijn handen. Die gaan over mijn hele lichaam, van rug en schouders naar billen en borsten. Ik heb zin na de appjes met de trainer en mijn korte dagdroom net en ik kan niet anders dan toegeven aan de lust die ik ervaar op dit moment. Zijn handen zijn nu echt op mijn dijen en glijden onder mijn rokje en schuiven mijn string aan de kant. Ik doe mijn benen wat wijder en daar wordt gretig op gereageerd. Binnen de kortste keren voel ik een vinger mijn klit beroeren. Ooh, dat voelt geweldig. Steeds iets sneller en harder en ik voel dat andere vingers in mijn natte kutje glijden. Net als je denkt dat het niet lekkerder kan, lukt het deze man toch. Zijn vingers stoten diep in mij en hebben inmiddels een fijn ritme te pakken, net zoals de duim op mijn opgezwollen knopje. De militair maakt me helemaal gek en het gaat niet lang meer duren. Ik heb me inmiddels helemaal overgegeven en ik bevind me in mijn eigen bubbel die zo meteen gaat exploderen. Oh mijn God, ik kom… Ooh, jaaaa! Hmmm, dat was snel, maar zo opwindend en heerlijk!
Ik zie de geile blik in de ogen van de militair. Ik trek hem met een ruk naar mij toe en zoen hem vol overgave, terwijl ik ondertussen zijn broek los maak en naar beneden duw. Ik zie dat hij goed opgewonden is en zonder aarzelen, haalt hij zijn harde pik uit zijn boxer. Zo geil, een man die weet wat hij wil! Hij pakt me bij mijn heupen en trekt mijn onderlijf ruw naar zich toe. Dat is toch het voordeel van zo’n hoge jeep, het lijkt er wel voor gemaakt. Ik voel zijn kloppende lid tegen mijn natte kut bewegen. Ik verlang ernaar hem in mij te voelen. Gelukkig hoef ik daar niet lang op te wachten, want voor ik het weet, voel ik hem in mij glijden. Al mijn spieren spannen aan. Wat voelt dit eerste moment van binnenkomen toch altijd fijn!
Lang kan ik er niet bij stilstaan, want hij begint diep in mij te bewegen. Zijn stoten zijn lang en krachtig en aangezien ik er niet heel comfortabel bij lig, moet ik me goed vasthouden en me inspannen om niet de hele auto door te ‘vliegen’. De militair houdt me gelukkig stevig bij mijn heupen vast om zo zelf ook nog enigszins de controle te houden en meteen weerstand te bieden. Ik laat hem, want ik word zo heerlijk hard geneukt, dat ik alle besef om te praten verloren ben. Maar goed dat ik ook niet van praten tijdens de seks houd. Ik houd het bij gekreun, want dat lukt nog wel.
Ik hoor aan de zware ademhaling van de militair dat het niet lang meer gaat duren, voordat hij komt. Hij beweegt steeds sneller en nog krachtiger dan hij toch al deed. Ik zie de zweetdruppels op zijn voorhoofd glanzen en zijn ogen zijn donker geworden. “Ooh, ja, ik ga komen,” kreunt en gromt hij. Na een paar heftige stoten, trekt hij zich terug om zijn lading vervolgens op de grond naast de auto te spuiten. Alle spieren in zijn lijf spannen zich nog een paar keer goed aan en dan ontspant hij en drukt een kus om mijn mond.
“Zo, nu moeten we ervoor zorgen dat jij veilig thuis komt dame. Hoe ben je hier gekomen? Kun je lopen?” Ik stap voorzichtig uit en voel dat het prima gaat. Na een kort overleg, brengt hij me netjes naar de parkeerplaats en kijk ik of het ook lukt om mijn koppeling in te trappen. Dat blijkt gelukkig geen probleem. We nemen net zo vluchtig afscheid als deze hele ontmoeting was en dat was het dan.
Voordat ik wegrijd, app ik de trainer nog even dat ik de workout misschien toch even oversla. Ik heb namelijk sterk het vermoeden dat ik morgen flinke spierpijn zal hebben van de oefening van zojuist. Een militaire oefening op verboden terrein.
Onze favorieten
